صدابرداری زنده در ايران Live در مقايسه با دنيا بسيار عقب است. ما در اين تخصص حتی در نيمه راه هم نيستيم. چرا؟ ( چون استانداردهای جهانی رعايت نمی شود. برای هر 1000 نفرجمعيت مقدار وات مشخصی تعریف شده است ولی متأسفانه افرادی که کار می کنند چند بلندگو می خرند و برای 10 هزار نفر یا 500 نفر، فضای باز يا بسته، به يک ميزان صدا می دهند). يک سالن مناسب جهت موسيقی حتی در مرکز نداريم که بتوان از اجرای يک گروه موسيقی يک صدای استاندارد دريافت کرد. به همين علت فضای باز ترجيح داده می شود که آن هم دستگاههای مخصوص صدابرداری فضای باز را می طلبد که تا حدودی سعی شده به اين نياز پاسخ بهتری داده شود. اما به هر حال در دنيا برای صدابرداری Live استاندارد مشخصی تعريف و يک تيم 3 نفره اين کار را انجام می دهد:

1 _ صدابردار سالن که تنها صدای سالن را کنترل می کند.

2 _ صدابردار مانيتورها که يا روی صحنه است يا پايين صحنه.

3 _ صدابردار Recording که بصورت مولتی ترک ( Multi Track ) استوديوها، هر سازی را در يک Track ضبط می کند.

استاندارد نصب سيستم در دنيا چنين است که يک مهندس الکترونيک سيستم را پس از نصب و تست تحويل صدابردار دهد و حضور يک مهندس فنی موقع اجرا حتماٌ ضروری است ولی در ايران صدابردار علاوه بر نصب سيستم و صدابرداری مشکلات احتمالی را هم رفع می کند.

مشخصه های استاندارد سالن اجرای يک برنامه با توجه به نوع کاربری آن تعريف می شود . مثلاٌ در يک سالن اپرا ، معماری به گونه ای طراحی می شود که صدای خوانندگان بطور مستقيم و بدون ميکروفون به گوش مخاطب برسد. به همين دليل اندازه گيری زمان پساوايی که برای اين سالن در نظر می گيرند بسيار مهم است. و مسلم است که نمی توان اپرا، ارکستر بزرگ و موسيقی پاپ را در يک سالن واحد با مشخصه های استاتيک ثابت اجرا کرد. چرا که مشخصات صدای هر يک از سازهای موسيقی با ديگری فرق دارد. امروزه کاربری ها را به هم نزديک کرده اند و سخنرانی و موسيقی را در يک سالن واحد انجام می دهند. طراحی معماری از پيش به گونه ای انجام می گيرد که سالن 50% قابليت سخنرانی و 50% قابليت اجرای موسيقی را داشته باشد؛ اما صدابرداری Live با صدابرداری استوديويی تفاوت های آشکاری دارد…

صدابرداری زنده در ايران

نوع ميکروفون هايی که در استوديو استفاده می شود با نوع ميکروفون ها در کار Live متفاوت است. کار اصولی اين است که برای هر خواننده ای متناسب با صدای او ميکروفون گذارده شود. ميکروفون صدای مرد به زن داده نمی شود. در کار Live يک ميکروفون وجود دارد که خروجی آن را به سه صدابردار بخشهای سالن، مانيتورها و Recording می دهند. ميکروفون موسيقی Rock با ارکستر سمفونيک بسيار متفاوت است و ميکروفون برای هر ساز بايد متناسب با فشارهای صوتی آن ساز انتخاب شود ولی متأسفانه اين جا اين استانداردها درباره انتخاب ميکروفون و شيوه گذاشتن آن رعايت نمی شود، همان ميکروفون ساز کوبه ای را به ساز زهی و گاهی به خواننده می دهند!

آکوستيک خوب يکی از امکاناتی است که يک صدابردار استوديويی دارد ولی يک صدابردار Live مجبور است در شرايطی که محيا شده کار کند. ابزارهايی که در کار Live استفاده می شود با ضبط استوديويی متفاوت است. اگر در استوديو کاری خراب شود می توان برگشت و دوباره آن را ضبط کرد، اما در کار Live اين ممکن نيست.

فيزيک آکوستيک بخشی از معلومات صدابرداران است اما در صدابرداری Live که تخصصی تر از انواع ديگر صدابرداری است اين رشته در در وسايل بيشتر نمود پيدا می کند. صدابردار Live با تمرکز و اعتماد به نفس می تواند با خواننده هم حس شود، به نوازندگان انرژی دهد و در عين حال توانايی پوشاندن خطاهای احتمالی آنها را داشته باشد. برای موفقيت در اين کار دانستن موسيقی ضروری است. صدابرداری اکثر کنسرت ها در دنيا با سيستم آنالوگ انجام می شود و در ايران هم چنين است اما مدتی است تلاشهايی برای ورود سيستم ديجيتال در کار Live شده است.

ولی برای به دست آوردن نتيجه مطلوب در کار صدابرداری Live بايد متخصص تربيت کرد . و اين نتيجه مطلوب همان حس و روح يگانه درون CD و کاست های کارهای موسيقايی زنده است.